Tuinieren als Poëzie

Geïnspireerd door het antieke boek 'Onze Tuin' uit 1905, geschreven door K. Siderius.

Tuinieren geen korte termijn doelstelling

Hoe inspirerend is het om te tuinieren? Voor mij heel inspirerend! Of het nu gaat om een siertuin, een moestuin of een vruchtentuin? Je geest komt tot rust en je aandacht gaat naar naar de werkzaamheden waar je op dat moment mee bezig bent. Je staat met beiden benen in de aarde en ziet keer op keer de ontwikkeling en dynamiek in de gewassen. Ik word daar persoonlijk heel blij en gelukkig van.

Voor mij is tuinieren geen korte termijn doelstelling maar een way of life. Mijn leven is veranderd ook al heb ik de tuin nog maar een paar maanden. Het gaat om de goddelijke kenmerken van de gewassen en de uitstraling. Ieder detail is wekelijks anders. Je leert daadwerkelijk anders kijken. Naar de kleine dingen met gewaarwording en verwondering. Geluk zit niet in de grote dingen maar juist in de kleine. Ik vind het dan ook heel leuk om deze ervaringen met mijn camera vast te leggen.

Tuinieren als Poëzie

Sinds kort heb ik een abonnement op de bibliotheek en stuitte op het boek 'Onze Tuin' van K. Siderius, uitgegeven in 1905. In dit boek staan tuintips in het oud-Hollands geschreven met wel 91 figuren. Heel mooi om dit boek in te kijken. De auteur schreef het volgende 'De moestuin heeft een meer praktisch doel. Zijn roeping is het, de keuken van de noodige groenten te voorzien. Toch sluit dat alle poëzie niet buiten.'.......'Zelfs het land van kool en andijvie geven nog poëzie aan wie zich er mee bezig houdt.' En dat raakte mij! Want zo ervaar ik het ook. Dat heeft ertoe geleid dat ik de naam van mijn website heb gewijzigd in 'Onze Tuin'. Tuinieren doen we samen met het hele gezin in 'Onze Tuin'. Voor ons is tuinieren inspiratie en poëzie!

Ik wil jou ook inspireren met gewaarwording en verwondering. Kijk eens op de volgende website.